پروژسترون با عبور از غشای سیتوپلاسمیک و اتصال به گیرنده‌های ویژه، وارد هسته سلول کروماتین (DNA) شده و سبب سنتز (RNA) پیام‌بر و نهایتاً تشکیل پروتئین و آنزیم جدید می‌گردد. 

پروژسترون توسط ترانسکورتین در سرم انتقال یافته و ۱۲% آن پرگناندیول و بقیه به شکل گلوکوروئید از ادرار دفع می‌شود؛ در گاو مقدار کمی از صفرا نیز دفع می‌گردد. نیمه عمر فیزیولوژیک پروژسترون در گاو ۳۶-۲۲ دقیقه است.

جلوگیری از مرگ جنین، کیست‌های تخمدانی، تأخیر در اوولاسیون، ایجاد فحلی، تثبیت و ابقای آبستنی، پرولاپس و هم‌زمانی فحلی.

• گاو: ۱۲۵-۱۰۰ میلی‌گرم (۵-۴ میلی‌لیتر) روزانه
• مادیان: ۱۵۰-۱۰۰ میلی‌گرم (۶-۴ میلی‌لیتر) روزانه
• گوسفند: ۱۵-۱۰ میلی‌گرم (۰.۶ – ۰.۴ میلی‌لیتر) روزانه
• سگ: ۱۰-۵ میلی‌گرم (۰.۴ – ۰.۲ میلی‌لیتر) روزانه
• گربه: ۵-۲ میلی‌گرم (۰.۲ – ۰.۰۸ میلی‌لیتر) روزانه

از شیر حیوان می‌توان بلافاصله استفاده نمود.

از گوشت حیوان جهت خوراک انسان تا ۶۰ روز پس از تزریق دارو نباید استفاده نمود.

در دمای ۲۵-۱۵ درجه سانتی‌گراد و در مکان تاریک و خشک نگهداری شود.