تایلوزین آنتی‌بیوتیکی است از گروه ماکرولایدها که از نظر ساختمانی شبیه اریترومایسین است. این آنتی‌بیوتیک از فعالیت قارچی به نام استرپتومایسس فرادیه (Streptomyces fradiae) حاصل می‌شود. تایلوزین یک آنتی‌بیوتیک باکتریواستاتیک است و مکانیسم عمل آن به‌خوبی شناخته نشده است؛ اما تا حدودی شبیه اریترومایسین است. به‌طوری‌که این آنتی‌بیوتیک به واحد 50s ریبوزوم متصل شده و مانع سنتز پروتئین باکتری می‌شود.

تایلوزین پس از تزریق به‌سرعت جذب می‌شود. انتشار این دارو در بدن به‌خوبی انجام می‌شود. تایلوزین به مایع مغزی – نخاعی (CSF) نفوذ نمی‌کند. ۸ ساعت بعد از تزریق غلظت تایلوزین موجود در شیر تقریباً ۴ برابر غلظت آن در خون است. میزان تایلوزین موجود در بافت ریه نیز چندین برابر مقدار موجود در سرم است. دفع تایلوزین از طریق صفرا و ادرار انجام می‌شود.

تایلوزین برای درمان عفونت‌های ناشی از باکتری‌های گرم مثبت مانند استافیلوکوک‌ها، استرپتوکوک‌ها، کورینه باکتریوم‌ها و برخی از میکروب‌های گرم منفی (به جز کلی‌فرم‌ها)، اسپیروکت‌ها، کلامیدیاها و به خصوص مایکوپلاسماها مورد استفاده قرار می گیرد. به طور کلی این دارو به منظور پیشگیری و درمان بیماری‌های زیر کاربرد درمانی دارد.

گاو و گوساله: ذات‌الریه، پنوموآنتریت، دیفتری گوساله‌ها، پلوروپنومونی واگیر، آرتریت، گندیدگی سم، عفونت رحم و ورم پستان ناشی از باکتری‌های گرم مثبت و گرم منفی.

گوسفند: آگالاکسی مسری و حاد ناشی از مایکوپلاسما آگالاکتیه، ذات‌الریه و ورم پستان.

بز: پلوروپنومونی واگیر بزان ناشی از مایکوپلاسما میکوییدس واریته کاپری.‌

 گاو و گوساله: روزانه ۱۰ میلی‌گرم به‌ازای هر کیلوگرم وزن بدن حداکثر به مدت ۵ روز به‌صورت تزریق داخل عضلانی.

 گوسفند و بز: روزانه ۱۰ میلی‌گرم به‌ازای هر کیلوگرم وزن بدن حداکثر به مدت ۵ روز به‌صورت تزریق داخل عضلانی.

سگ و گربه: روزانه ۲ تا ۱۰ میلی‌گرم به‌ازای هر کیلوگرم وزن بدن به‌صورت تزریق عضلانی تا قطع علایم بیماری.

مصرف این دارو در حیوانات حساس به تایلوزین مجاز نیست.

استفاده از این دارو در اسب به علت بروز اسهال‌های کشنده مطلقاً ممنوع است!

• تایلوزین تزریقی را فقط باید از راه تزریق عضلانی به کار برد.‌
• از تماس این دارو با پوست جلوگیری شود.‌
• بیش از ۱۰ میلی‌لیتر در یک ناحیه تزریق نشود.‌
• چنانچه در طی مدت ۳ تا ۵ روز پس از مصرف دارو بهبودی حاصل نشد، می‌بایست در تشخیص بیماری و نوع درمان تجدید نظر نمود.‌

اثرات جانبی:

درد و التهاب ناشی از تزریق در موضع و در مواردی اختلالات گوارشی خفیف مانند اسهال و بی‌اشتهایی گزارش شده است.

اطمینان از مصرف دارو:

تایلوزین در اکثر گونه‌ها دارای ایمنی بالایی است. LD50 تایلوزین در موش‌هایی که دارو را از طریق گوارشی دریافت نموده اند بیش از ۵۰۰۰ میلی‌گرم به‌ازای هر کیلوگرم وزن بدن است.

زمان پرهیز از مصرف:

در گاوهای شیرده، شیر تولید شده در دوره درمان و تا ۷۲ ساعت پس از آخرین تزریق نباید به مصرف غذایی انسان برسد. این مدت‌زمان در میش و بزهای شیرده ۴۸ ساعت است. گوشت گاو تا ۷ روز و گوشت گوسفند تا ۳ روز پس از آخرین تزریق دارو نباید به مصرف غذایی انسان برسد.

پایداری حین مصرف:

۲۱ روز پس از ورود اولین سر سوزن