مناسب‌ترین دارو برای درمان سستودهای بالغ نشخوارکنندگان (مونیزیا، استیلزیا، تیزانیه زیا و آویتلینا) سستودهای تک سمیها (آنوپلوسفالا و پارانوپلوسفالا)، سستودهای طیور(رایه تیناها) و اکثر سستودهای گوشت‌خواران است. بر دیپلیدیوم کانینوم اثرات درمانی متغیر و بر اکینوکوکوس گرانولوزوس اثر کمی دارد.

تجویز بولوس‌ برای گوسفند و بز با دست و یا با بلوس خوران صورت می‌گیرد. ضروری است تجویز این دارو برای سگ و گربه در شرایطی صورت گیرد که معده پر نباشد و ۱۲ ساعت قبل از تجویز دارو از دادن غذای سنگین به حیوان اجتناب ورزیده شود. بولوس را باید روی زبان حیوان قرار داد تا بدین ترتیب حالت تهوع پیش نیاید.
تجویز برای سگ و گربه را می‌توان با قرار دادن بولوس در داخل گوشت و یا خرد و مخلوط نمودن بولوس با مقداری غذا انجام داد.

•  طیور: ۱۰۰ تا ۲۰۰ میلی‌گرم ماده مؤثره برای هر کیلوگرم وزن زنده پرنده به مدت یک تا سه روز متوالی به‌صورت مخلوط با غذا.
•  گوسفند و بز: یک بولوس برای ۱۵ کیلوگرم وزن زنده حیوان.
•  گوساله: یک بولوس برای ۲۰ کیلوگرم وزن زنده حیوان.
•  سگ‌: یک بولوس برای ۱۰ کیلوگرم وزن زنده حیوان.
•  گربه: یک‌سوم بولوس برای ۳/۳ کیلوگرم وزن زنده حیوان.

• پس از خوراندن بولوس نیازی به تجویز ملین نیست؛ ولی در حالتی که حیوان دچار یبوست شود، می‌توان مسهل تجویز نمود.
• در حالتی که کم‌کاری، ضعف روده و یا اسهال حاد مشهود باشد می‌بایست درمان را تا بهبود حیوان به تعویق انداخت.
• آلودگی مجدد به دلیل حضور میزبان واسط در محیط چرای نشخوارکنندگان امکان‌پذیر خواهد بود و باید در صورت لزوم درمان را شش تا هشت هفته بعد تکرار نمود.
• نیکلوزاماید را می‌توان در حیوانات باردار استفاده کرد.

ندارد

دور از نور، در دمای اتاق (کمتر از ۳۰ درجه سانتیگراد) و دور از دسترس اطفال نگهداری شود.

جعبه‌های حاوی ۱۰۰ عدد بلوس‌